کانون ادبی حافظ برگزار می کند

ما را دم مرگ، آبرو باشد کاش

با دوست مجال گفتگو باشد کاش

عمری به هوای دل خود زیسته ایم

جان دادن ما برای او باشد کاش

 

کانون ادبی حافظ برگزار می کند...

داغ است رباعی ام، زبان می سوزد

                                                             لب باز کنم، بای بیان می سوزد

یا پنبه ز گوش خویش بیرون آور

                                                             یا پنبه و گوش، توامان می سوزد

کانون ادبی حافظ برگزار می کند...

در فکر فرازم تو نشیبم کردی

فاسد شده سیبی که نصیبم کردی

انگار به دور گردنم می افتاد

آن حلقه که در دست رقیبم کردی

کانون ادبی حافظ برگزار می کند...

گفتم به خودم نرفته برمی گردد

در   کام  دلم باز شکر   می گردد

پیری پس کله ام زد وگفت پسر

خورشید مگر دور قمر می گردد؟

کانون ادبی حافظ برگزار می کند...

کم نامه ی خاموش برایم بفرست

از حرف پرم گوش برایم بفرست

دارم خفه می شوم در این تنهایی

لطفن کمی آغوش برایم بفرست

کانون ادبی حافظ برگزار می کند...

عشق اول منی تک و تنهای تواماز نگاه اولت پیر چشمای توامشاید این قاصدکا که بهارو بلدنسر راه زندگی به منم سری زدن تو دلت برای من جای زندگی بذاراین همه شکایتو پای بچگی بذاربا بهار قدمات همه جا همسفرمدست گرمتو بکش رو زمستون سرمحال من خوبه ولی با تو خیلی بهترمحتی با سایه ی تو دل شهرو میبرم تو دلت  برای من جای زندگی بذاراین همه شکایتو پای بچه گی بذار رو به هی هی بهار در خونه رو نبندواسه حال هر دومون روبه آینه ها بخند تو بهونه ی منی واسه سو سو زدنمیه نظر نگاه کنی شعله میگیره تنم کانون ادبی حافظ برگزار می کند...ادامه مطلب